ماهنامه خط صلح

جشن آزادی/ شعری از جمشید عزیزی
بیا برقصیم آنقدر برقصیم که شهر بیدار شود و آفتاب را پرسوجو کند سلاح ما رقص ما است و شب میداند این ویروس زیبا به شکلی تصاعدی تکثیرپذیر است! ■ از هر خنده گلی به سمت نور فواره میزند لبها انفجارند و پژواکِ ناتمامِ هر خنده میثاقِ غمپرستان را سست میکند. یک شب خندههایمان را […]...
ادامه مطلب
توسط:
جمشید عزیزی
توسط:
مدیر
گفتگو با سولکا؛ رپ، برابری جنسیتی و نبردی که ادامه دارد/ مرتضی هامونیان
«سولکا» صدایش میزنند؛ آنقدر با این اسم شناخته میشود که دیگر اطرافیانش فراموش کردهاند نام اصلیاش «سارا بحرینی» است. سارا یا همان سولکا، با تتوهای بیشمار بر بدن، ظاهر گنگستریِ شیکی دارد؛ چیزی شبیه به «گریسلدا بلانکو» با این فرق که سارا تبهکار نیست، او یک هنرمند است، ترانههای زیبا مینویسد و صدایی پرقدرت دارد. […]...
ادامه مطلب
توسط:
مرتضی هامونیان
گفتگو با دکتر آذین موحد، استاد اخراجی دانشکدهی هنرهای زیبا دانشگاه تهران/ نفیسه شرفالدینی
در دوران جنبش مهسا، دانشگاههای ایران، یکی از اصلیترین سنگرهایی بودند که صدای فریاد «زن، زندگی، آزادی» در آن از سوی دانشجویان و اساتید بلند شد. مطالبات این بخش از جامعهی علمی کشور، کاملاً در راستای مطالبات مردم بود؛ خواستههایی که هزاران نفر را در شهرستانها و روستاها از خانههایشان روانهی خیابانها کرد. بسیاری از […]...
ادامه مطلب
توسط:
نفیسه شرفالدینی
گفتگو با سولکا؛ رپ، برابری جنسیتی و نبردی که ادامه دارد/ مرتضی هامونیان
«سولکا» صدایش میزنند؛ آنقدر با این اسم شناخته میشود که دیگر اطرافیانش فراموش کردهاند نام اصلیاش «سارا بحرینی» است. سارا یا همان سولکا، با تتوهای بیشمار بر بدن، ظاهر گنگستریِ شیکی دارد؛ چیزی شبیه به «گریسلدا بلانکو» با این فرق که سارا تبهکار نیست، او یک هنرمند است، ترانههای زیبا مینویسد و صدایی پرقدرت دارد. […]...
ادامه مطلب
توسط:
مرتضی هامونیان
گفتگو با دکتر آذین موحد، استاد اخراجی دانشکدهی هنرهای زیبا دانشگاه تهران/ نفیسه شرفالدینی
در دوران جنبش مهسا، دانشگاههای ایران، یکی از اصلیترین سنگرهایی بودند که صدای فریاد «زن، زندگی، آزادی» در آن از سوی دانشجویان و اساتید بلند شد. مطالبات این بخش از جامعهی علمی کشور، کاملاً در راستای مطالبات مردم بود؛ خواستههایی که هزاران نفر را در شهرستانها و روستاها از خانههایشان روانهی خیابانها کرد. بسیاری از […]...
ادامه مطلب
توسط:
نفیسه شرفالدینی
مهدی مطهرنیا: قرار نبود که دانشگاهها به پایگاههای نظامی تبدیل شوند/ علی کلائی
مهدی مطهرنیا، استاد دانشگاه آزاد واحدهای قم، تهران مرکز، تهران شمال و استاد مدعو در دانشگاههای عالی دفاع ملی و صیاد شیرازی در رشتههای علوم سیاسی، آیندهپژوهی، جامعهشناسی و مدیریت فرهنگی بوده است. او از نظریهپردازان توسعه در ایران است که خود را تحولخواه مینامد. وی علاوه بر تدریس، ریاست پژوهشکدهی علوم اجتماعی و انقلاب […]...
ادامه مطلب
توسط:
علی کلائی
محمود نیلی احمدآبادی: روزی که از کار برکنار شدم حس خوبی داشتم/ پدرام تحسینی
برای گفتگو با رئیس سابق دانشگاه تهران، دقیقاً یک هفته تلاش شد. این امر، نه بهخاطر عدم تمایل ایشان، بلکه به دلیل مشغلهی کاری و حضور مستمرشان در جلسات دفاعیهی دانشجویی بود و اینگونه شد که انجام این گفتگو، با تاخیر یکهفتهای انجام پذیرفت. هرچند پس از آن نیز زمان زیادی برای طرح پرسشهای بیشتر […]...
ادامه مطلب
توسط:
پدرام تحسینی
دولت «وفاق ملی» و وعدههایش/ مجید شیعهعلی
امروز دولتی در ایران بر سر کار آمده که شعار خود را وفاق ملی میداند؛ شعاری که بیش از دو دهه پیش نهضت آزادی –به عنوان بخشی از اپوزیسیون حکومت در داخل ایران— با انتشار بیانیهای آن را مطالبه کرد و از آن زمان در فضای سیاسی کشور ما گاهی در مباحث سیاسی مجدد طرح […]...
ادامه مطلب
توسط:
مجید شیعهعلی
دانشگاه یا حیاط خلوت نیروهای امنیتی؟/ مطهره گونهای
همزمان با آغاز خیزش «زن، زندگی، آزادی» در سال ۱۴۰۱، دانشجویان سراسر کشور در دانشگاهها به عنوان نبض تپندهی جریانها و جنبشهای اجتماعی، درخصوص جان باختن مهسا امینی به اعتراض و واکنش و تجمعات گسترده پرداختند. این اعتراضات آنقدر فراگیر بود که تشکلهای دانشجویی –اعم از انجمنهای اسلامی و شوراهای صنفی و یا جمعهای غیررسمی […]...
ادامه مطلب
توسط:
مطهره گونهای
وفاق ملی: کلیدواژهی تداوم سرکوب در آموزش و پرورش/ آرش محمدی
در حالی که شعار «وفاق ملی» به عنوان یک اصل کلیدی در دولت پزشکیان مطرح شده، به نظر میرسد این مفهوم بیشتر به عنوان ابزاری برای حفظ و تداوم سرکوب در برخی نهادهای دولتی، به ویژه وزارت آموزش و پرورش، به کار گرفته میشود. وفاق ملی که میتوانست به معنای تلاش برای همگرایی نیروها و […]...
ادامه مطلب
توسط:
آرش محمدی
روایت بیش از چهار دهه محرومیت بهاییان ایران از تحصیلات عالی/ ژینوس فروتن
حق دسترسی به آموزش، یکی از اصول بنیادین در تحقق عدالت اجتماعی و پیشرفت فردی و جمعی است. این حق اساسی اما در ایران پس از انقلاب اسلامی، برای بهاییان –پرشمارترین گروه دینی ایرانیان غیرمسلمان— بهطور جدی نقض شد. با آغاز «انقلاب فرهنگی» در بهار ۱۳۵۹، تغییرات گستردهای در نظام آموزشی کشور آغاز شد که […]...
ادامه مطلب
توسط:
ژینوس فروتن
