درباره‌ی بحث  اقدام خودجوش دانشجویان برای حذف تفکیک جنسیتی در سلف‌های دانشجویی لازم است در ابتدا مفاهیم دانشگاه و دانشجو را با وام‌گرفتن از نظریات اندیشمندان به صورت بسیار مختصر بررسی کنیم. نگارنده تلاش می‌کند درباره‌ی دانشگاه که تعابیر مختلفی در وصف آن وجود دارد، با استفاده از این تعابیر برای پیش‌برد مطلب استفاده کند. […]...

دکتر محمد ملکی، اولین رئیس دانشگاه تهران پس از انقلاب که خود سال‌ها سابقه‌ی مبارزه در راه آزادی، برابری و عدالت، پیش و پس از انقلاب ۵۷ را داشت، دانشگاه را سنگر آزادی و برج بلند دیدبانی آزادی‌خواهی ملت ایران می‌دانست؛ همو که صادق زیباکلام، استاد علوم سیاسی دانشگاه و از دانشگاهیان متحصن در دانشگاه […]...

دانشجویان همیشه در جنبش‌های اجتماعی که در سرتاسر جهان رخ داده، نقشی کلیدی داشته‌اند. دانشجو فرای تحصیل در دانشگاه می‌آموزد در برابر وقایعی که در جامعه رخ می‌دهند، علامت سوال بگذارد، علت را جویا شود و این فعالیت و پویایی است که به دانشجو هویتی مستقل می‌بخشد. دانشجویان در دل جنبش دانشجویی تعریف می‌شوند؛ جنبشی […]...

نخستین بار رابرت کاپا، فتوژورنالیست ضد جنگ (۱۹۱۳-۱۹۵۴) در توضیح یکی از مجموعه عکس‌هایش جوانان دهه‌ی ۱۹۵۰ را «نسل ایکس» خواند. این اصطلاح اما آن زمان رواج پیدا نکرد، تا این‌که سی سال بعد، در دهه‌ی ۱۹۸۰ رمانی با نام «نسل ایکس: داستان‌هایی برای نسلی شتاب‌یافته» منتشر شد. رمان داگلاس کُپلند کانادایی سبک زندگی جوانان […]...

گروهی معترض از جلوی دانشگاه تهران به سمت میدان انقلاب به راه افتادند و شعار دادند، نیروهای سرکوب موتورسوار سر رسیدند و در میان جمعیت گاز اشک‌آور و ساچمه شلیک کردند، دو دختر جوان از جمعیت جدا شدند و به سمت خیابان شانزده آذر دویدند، در حال فرار بودند که پسری از پشت میله‌های سبز […]...

بررسی هنر متعهد و مسئولیت اجتماعی هنرمند در گفتگو با حافظ موسوی، شاعر هنرمند متعهد کیست؟ آیا هنر صرفاً حاصل واکنش هنرمند به موقعیت سیاسی و اجتماعی است؟ وضعیت هنر متعهد و اعتراضی در اعتراضات کنونی ایران چگونه است؟ این سوال‌ها بارها در دوره‌های مختلف تاریخی در جهان پرسیده شده است، اما جنبش «زن، زندگی، […]...

بررسی سینمای اعتراضی ایران در گفتگو با کریم لک‌زاده، کارگردان سینما کریم لک‌زاده بر این عقیده است که در سینمای ایران همواره فیلم‌هایی ظاهراً اعتراضی ساخته شده‌اند که از معضلات موجود صرفاً استفاده منفعت‌طلبانه در جهت پیش‌برد اهداف فیلم‌ساز برای کسب افتخارات جهانی داشته‌اند. با توجه به این‌که این روزها هنر اعتراضی بیش از هر […]...

نگاهی اجمالی به آثار تجسمیِ برآمده از جنبش «زن، زندگی، آزادی» در هفته‌های اخیر فشردگی و شدت رویدادها و تحولات مهم آن‌چنان زیاد بوده و است که احتمالاً برای بسیاری از ما معنای گذر زمان را دگرگون کرده؛ به طوری که تصور وضعیت ایران در روزهای پیش از قتل مهسا (ژینا) امینی مانند به‌خاطرآوردن یک […]...

ملاحظاتی چند درباره‌ی ادبیات اعتراضی در ایران هنگامی که از «ادبیات اعتراضی» سخن گفته می‌شود، شاید گروهی بپندارند که فهم ما از آن مفهوم، معنایی مترادف و یا نزدیک به «تعهد در ادبیات» و یا به خوانشی دیگر «ادبیات متعهد» است؛ فهمی که خود نگفته پیدا است رنگ و بویی «چپ» دارد. هر چند «ادبیات […]...

ادبیات داستانی از نخستین اعدام تا آخرین کشتار را ثبت کرده است لابد زیاد شنیده‌اید این جمله را؛ این‌که «دیگر کارشان تمام است»؛ از زبان یک راننده‌ی ‌تاکسی، زنی کارمند، کارگری روزمزد یا نوجوانی محصل که با اطمینان وقت تعیین کرده‌اند؛ «آخر ۱۴۰۱ را نمی‌بینند»، «آبان سال بعد»، «به زودی» یا این‌که خود گفته‌اید؛ بی‌اختیار […]...

اگر ما هنر و هنرمندان را بخشی از جامعه بدانیم (و نه انسان‌هایی که در خلاء زیست می‌کنند)، پس می‌توان گفت اعتراض به تمامی اقسام و اشکال، از جمله هنر با تمام وسعت آن از نظریه‌ی کارل مارکس شروع می‌شود؛ در برابر «هنر برای هنر» دوره‌ی بورژوازی که هنر را بدون معنا و پیام می‌خواستند، […]...

جستاری درباره‌ی ترانه‌های انقلابی ایران؛ از خون جوانان وطن تا سرود زن «یک اعلامیه، هر قدر هم خوب باشد، هرگز بیش از یک بار خوانده نمی‌شود؛ اما یک ترانه، با قلب آموخته شده و بارها و بارها تکرار می‌شود.» این‌ها بخشی از سخنان جو هیل است؛ فعال کارگری و سوسیالیست سوئدی که سال ۱۹۱۵ جوخه‌ی […]...