پرسش اینجاست که در کتب درسی و آموزشی، آیا باید مطالبی پیرامون کرونا به دلیل نیازهای روز جامعه و دانش آموزان گنجانده شود؟ پاسخ این پرسش آری است چه که یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های محتوای کتب درسی هدفمند بودن و به روز بودن محتوا است. معنای هدفمند بودن و به روز بودن محتوا هم چیزی نیست جز شبیه‌سازی بعد تئوریکال کتاب‌ها با زندگی عملی و عینی دانش آموزان به این معنا که محتوای آموزشی باید کاربردی و مفید باشد و با توجه به این موارد گنجاندن و پیاده سازی مسائل مرتبط با بیماری کرونا از قبیل بیان واضح و قابل درک ساده و روشن این بیماری، ابعاد آموزشی پیشگیری از بیماری کرونا و در صورت ابتلا به آن، اقدامات لازم در جهت عدم انتقال و سرایت به دیگران حتماً و لزوما باید در کتب درسی لحاظ شود.

از طرف دیگر گنجاندن این بیماری در محتوای آموزشی کتب درسی تمام ویژگی‌های محتوای آموزش مدرن را از قبیل این‌که محتوای آموزشی باید نیاز فراگیران را برطرف سازد، بر اساس پدیده‌های علمی باشد و محرک رفتاری در دانش‌آموزان باشد، دارا است.

پرسش اساسی دیگر این است که نقش جامعه‌ی مدنی به طور عام و تشکل‌های صنفی معلمان به طور خاص در مطالبه واکسیناسیون چگونه باید باشد؟

اگر دغدغه‌ی جامعه‌ی مدنی و تشکل‌های صنفی را توجه و مداقه در امور روزمره، نیازهای واقعی، دغدغه‌های فرهنگی، اجتماعی و سیاسی یک گروه صنفی بدانیم، مطمئناً مطالبه‌ی واکسیناسیون سراسری هم سطح با دیگر کشورها برای نجات جان آدمیان و نیز آموزش حضوری و مستقیم دانش آموزان و دانشجویان را می‌توان در ذیل و زیر مجموعه‌ی خواسته‌ها و مطالبات تشکل‌های صنفی دانست.

انجمن‌های صنفی مختلف از جمله انجمن صنفی کارگردانان سینمای مستند ایران چندی قبل با صدور بیانیه‌ای خواستار واکسیناسیون سراسری کرونا برای عموم مردم ایران شدند؛ آن هم واکسنی که مورد تایید سازمان بهداشت جهانی باشد.

بنابراین کانون‌های صنفی معلمان نیز بایستی مطالبه‌گر واکسنی باشند که با استانداردهای مورد تایید سازمان بهداشت جهانی مطابقت داشته باشد.

درباره‌ی تاثیر تبلیغات رسمی و گنجاندن افتخارات مدیریت کرونا با آن‌چه که در جامعه مشهود است و  سهمی که در اعتماد زدایی از آموزش و پرورش کنونی دارد، باید اذعان داشت که آن‌چه پروپاگاندا و تبلیغات حاکمیت در مورد تولید انواع واکسن‌های کرونا و واکسیناسیون عمومی نامید، در تضاد و تناقض کامل با آن چیزی است که عموم مردم در بطن جامعه مشاهده می‌کنند. وعده‌های فراوان کذبی که همواره برای تولید واکسن کرونا و حتی صدور این واکسن به خارج از کشور در دستگاه‌های تبلیغاتی حاکمیت مشاهده می‌کنیم سبب شده که نه تنها مردم وقعی به این ادعاها ننهند، بلکه سوژه‌ی خنده و لطیفه سازی برای مردم شده است.

بی‌اعتمادی به حاکمیت به گونه‌ای است که با این‌که حدود دو ماه از آغاز واکسیناسیون برای معلمان می‌گذرد، اما بسیاری از معلمان از زدن واکسن خودداری نمودند؛ چرا که اعتمادی به واکسن‌هایی چون برکت و سینوفارم نیست.