
کسی به جوخهی آتش نمیسپارد جان – شعری از مهرداد نقیبی
از قعرِ سیاهی میگذرد
در قرنهای تباهی
در هوای اختناق
با سینههای سوخته و خونین
و جانهایی که زیرِ حریقِ رگبارها
به خاک میافتند.
میان آن میدانهای پر خون؛
و دشتهایی از یادِ یاران گلگون.
***
از قعر شب میگذرد
و شهابِ روشنایی
میتراود
در آسمانِ شبزده.
دیگر کسی نمیدهد تن به سکوت
دیگر نمیبرند عاشقی را به مسلخ
دیگر کسی به جوخهی آتش نمیسپارد جان.
اختناق اعدام تیرباران خط صلح خط صلح 144 شعر ماهنامه خط صلح مهرداد نقیبی