زندگی زنان زندانی، بیش از زنان آزاد، دستخوش تبعیض جنسیتی است. زنانی که تهیدستی و بیخانمانی آنان را به ورطه‌ی انتخاب ناگزیر زندگی مجرمانه پرتاب می‌کند، به حذف و طرد نیز گرفتار می‌شوند و نظام اجتماعی آن‌ها را در حکم یک‌ مازاد غیر قابل استفاده به برهوتی تبعید می‌کند که حق انسان بودن هم از […]...

از پانزدهم فروردین که رهبر جمهوری اسلامی با خیزی بلند از سر اصول و قواعد فقه و شرع و حقوق و اخلاق عبور کرده و با وضع مفهوم «حرام سیاسی» میدان جنگ دیگری علیه زنان برآراسته و همه‌ی نیروهای نظامی و انتظامی و امنیتی و آشکار و پنهان خود را به دستگیری، آزار و تعرض […]...

من از افسون آن نگاه‌ها رها نمی‌شوم و نمی‌توانم بفهمم آن فروغ روشن دیدگان کودکانی که در حمله‌ی موشکی پاکستان به روستایی در سراوان، واقع در سیستان و بلوچستان ایران برای همیشه فروبسته شد، از گردش خون کدام نژاد و کدام ملیت و کدام قوم حاصل شده بود که هرگز نتوانستند رخت تابعیت ایران را […]...

نظام قضایی جمهوری اسلامی از روزهای نخست خود تاکنون امنیت‌گرایی را پیشه کرده و حفظ وضع موجود را دستمایه‌ی هر نوع سرکوب و نقض گسترده‌ی حقوق بشر قرار داده است. در ایران دستگاه قضایی مستقل نداریم. اصل ۵۷ قانون اساسی می‌گوید «قوای حاکم در جمهوری اسلامی عبارتند از قوه‌ی مقننه، قوه‌ی مجریه و قوه‌ی قضاییه […]...

زنان ایران نزدیک به یک سال است که پنجه در پنجه‌ی یکی از خشن‌ترین و مستبدترین  نظام‌های حاکم بر جهان انداخته و همه‌ی دقایق زیست جهان خود پس از جان باختن مظلومانه‌ی مهسا امینی را سرشار از حلاوت مبارزه‌ای جدی، شجاعانه و ‌پیگیرانه برای دستیابی به آزادی کرده‌اند. آنان حجاب اجباری را به مثابه نماد […]...

در ایران هنگامی که تلویزیون انحصاری حاکمیت، همه‌ی دریچه‌های دگراندیشی را بست و همه‌ی راه‌های نفوذ افکار و اعتقادات و گفتمان‌های موجود را با وسواسی وصف‌ناپذیر مسدود کرد و به عنوان بازوی دستگاه‌های امنیتی بخشی از رسالت سرکوب حاکمیت را هم به گردن گرفت و برخی گویندگان و خبرنگاران خود را به بازجویی و شرکت […]...

هستی، هویت و سرنوشت آدمیان در دوران مدرن، بر بنیان نسبت آن با دیوارها تعین می‌یابد. با پدیدار شدن مفهوم دولت مدرن در سپهر زندگی بشر، دیوارهای مرزی، هم‌چون تیغه‌های نامرئی یک چاقوی تاریخی، آدمیان را از یکدیگر جدا کرده و هر یک از آن‌ها را تبعه‌ی یک دولت به حساب آوردند و بر پیشانی […]...

باید چنین انگاشت که زندان و به طور کلی مجازات‌ها، برای حذف جرم‌ها در نظر گرفته نشده‌اند؛ بیش‌تر برای تمایزگذاری جرم‌ها و توزیع و استفاده از آن‌ها در نظر گرفته شده‌اند. زندان و مجازات‌ها آن‌قدرها هم رام و مطیع کردن تخطی‌کنندگان از قانون را در نظر ندارند، بلکه تمایل دارند که تخطی از قانون را […]...

امروز «هوش مصنوعی»، به مثابه یک نقطه‌ی عطف در زندگی بشر، دست اندر کار تغییر همه‌ی ابعاد زندگی، از کار گرفته تا پژوهش‌های اجتماعی و از جراحی گرفته تا فلسفه‌ورزی و از تولید انبوه گرفته تا آموزش کودکان و تحقق دموکراسی شده است. تصویر ربات‌های هوشمندی که جهان را گام به گام تسخیر می‌کنند، هم […]...

«برای سازماندهی فضای اجتماعی دو راه وجود دارد. نخستین راه هدفی از پیش تعیین شده را دنبال می‌کند. این شیوه، اقتدارگرایانه، عقلانی و تقلیل‌گرایانه است. این شیوه با میل به کنترل رخدادها و افراد توسط کسانی که وظیفه‌ی درک سازماندهی و تولید را بر عهده دارند، انجام می‌شود. شیوه‌ی دیگر ایجاد فضای اجتماعی، فرایند زنده‌ای‌ست […]...

«آن‌جا که هیچ قاعده‌ای بر آشوب اعمال‌پذیر نیست، پس آشوب، نخست باید از طریق ایجاد یک منطقه‌ی عدم تمایز میان درون و بیرون، میان آشوب و وضعیت عادی -یعنی از طریق وضعیت استثنایی- در نظام حقوقی ادغام شود. یک رابطه برای آن‌که به چیزی رجوع کند، باید آن‌چه را بیرون رابطه است، پیش فرض بگیرد […]...