خط صلح- در جریان جنگ جهانی دوم، هنگامی که منشور ملل ‌متحد در دست تدوین بود، احترام به حقوق بشر و برخی آزادی‌های سیاسی مورد توجه نمایندگان کشورهای مختلف جهان قرار گرفت. پس از چندی، سازمان ملل متحد مصمم شد که این حقوق، همه جا و برای همه‌ی ملت‌ها قابل اجرا باشد.

در ادامه، کمیسیون حقوق بشر در ژانویه‌ی سال 1947 میلادی شروع به کار کرد و پس از مدتی مطالعه و بررسی پیرامون قوانین اساسی کشورها و بحث و گفت و گو در کمیسیون‌های مختلف، نتیجه‌ی مطالعات خود را به صورت لایحه‌ای به مجمع عمومی فرستاد. مجمع مزبور در دهم دسامبر 1948 میلادی (19 آذر 1327) با 48 رای مثبت و 8 رای ممتنع، اعلامیه‌ی جهانی حقوق بشر را تصویب کرد و بر همین اساس این روز به عنوان روز جهانی حقوق بشر نامگذاری شد.

 در فقیرترین کشورها تا ثروتمندترینشان، از بی ­ثبات ­ترین تا امن ­ترین، با هر نوعی از حکومت و در تمامی حالات جنگ و صلح، حقوق بشر لازم الرعایه است و ضروری‌ست که در همه­‌ی جوامع فعالان حقوق بشر برای ترویج و حمایت از حقوق بشر برای رسیدن به وضعیتی انسانی‌تر کوشا باشند.

 در اعلامیه‌ی مدافعان حقوق بشر، مفهوم فعال حقوق بشر، بسیار وسیع است و جمعیت زیادی را در بر می‌گیرد که شامل هر فرد یا گروهی از افراد است که به صورت صلح آمیز و بدون خشونت در جهت ترویج و دفاع از حقوق بشر گام برمی‌دارند؛ از سازمان ­های بین المللی گرفته تا افرادی که در جوامع محلی فعالیت می‌کنند. این فعالیت گاه فردی ست و گاه شکل جمعی به خود می‌گیرد.

 فعالان حقوق بشر با آن که درگیر دفاع از حقوق انسانی هم‌نوعان خودشان هستند، اما خود در معرض خطرات و تهدیدات نقض شدید حقوق بشر از طرف دولت‌­ها و در برخی موارد تروریست­‌ها هستند؛ حال آن چه که مسلم است بهبود وضعیت نا امن مدافعان حقوق بشر، پایان دادن به تعقیب و آزار و البته آزاد کردن بی‌قید و شرط ایشان، از نخستین و ضروری‌ترین بخش‌های رویه‌ی رسیدگی به حقوق بشر است و اگر چنین نباشد، اعتنا و اعتقاد آن حکومت به مقاوله نامه‌های بین المللی و معاهدات حقوق بشری ممکن نخواهد بود.

علی‌رغم اهمیت فعالیت مدافعان حقوق بشر که پیش‌تر اشاره شد، در کشور ایران نه تنها امنیتی برای این افراد و کار ارزشمند آنان که می‌کوشند به نحوه غیر خشونت آمیز یک یا همه‌ی حقوق مندرج در اعلامیه‌ی جهانی حقوق بشر را محقق کنند؛ قابل تصور نیست بلکه خود دولت نخستین دشمن و تهدید کننده‌ی این افراد تلقی می‌شود. ماهنامه‌ی خط صلح به مناسبت روز جهانی حقوق بشر ضمن ارج نهادن به فعالیت ارزشمند مدافعان حقوق بشر در ایران، با ذکر اجمالی نام تعدادی از فعالان حقوق بشر که هم‌اکنون در زندان‌های ایران به سر می‌برند یاد آنان را گرامی می‌دارد:

محمد صدیق کبودوند، متولد کردستان و دبیرکل سازمان حقوق بشر کردستان، 10 تیرماه سال 1386 بازداشت و با محکومیت 10 و نیم ساله، هم اکنون در بند 350 زندان اوین محبوس است.

.

مهدی خدایی، متولد تهران و از اعضای مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، 11 اسفندماه سال 1388 بازداشت و با محکومیت 7 ساله، هم اکنون در بند 350 اوین محبوس است.

.

نصور نقی‌پور، متولد قزوین، 11 اسفندماه سال 1388 بازداشت و با محکومیت 7 ساله، هم اکنون در بند 350 اوین محبوس است.

.

.

محمد حسن یوسف پور سیفی، متولد تهران و از اعضای مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، 14 شهریورماه سال 1391 بازداشت و با محکومیت 5 و نیم ساله، هم اکنون در بند 350 اوین محبوس است.

.

عبدالفتاح سلطانی، متولد شهر کربلای کشور عراق و از اعضای کانون مدافعان حقوق بشر، 19 شهریور ماه سال 1390 بازداشت و با محکومیت 13 ساله، هم اکنون در بند 350 اوین محبوس است.

.

محمد سیف‌زاده، متولد قم و از اعضای کانون مدافعان حقوق بشر، در اردی‌بهشت ماه سال 1390 بازداشت و با محکومیت 8 ساله، هم اکنون در بند 350 اوین محبوس است.

.

مسعود کردپور، متولد آذربایجان غربی و از همکاران آژانس خبری موکریان، 17 اسفندماه سال 1391 بازداشت و با محکومیت 3 و نیم ساله، هم اکنون در زندان مهاباد محبوس است.

.

خسرو کردپور، متولد آذربایجان غربی و مسئول آژانس خبری موکریان، 16 اسفندماه سال 1391 بازداشت و با محکومیت 6 ساله، هم اکنون در زندان تبریز محبوس است.