آخرین به روز رسانی شنبه, سپتامبر 23, 2023
من آن شاخهی سروم
با گردنی افراشته،
فراتر از شب
از همهی اختران
بوسه چیدهام.
ای یادگار خونِ عاشقان
ای سپیده،
بخوان با من
آواز سرخِ روشنایی.
اگر این خون پاک
ریخت بر خاک
هر سوی از بانگ خون،
شعله بر میانگیزد
جنگلی بر میخیزد.
23 ژوئن 2014 ۹
9 ماهپیش