گفتگو با کامران ربانی، رئیس انجمن حمایت از حیوانات بی سرپناه کرمان

حقوق حیوانات در لابه لای گرفتاری ها و روزمرگی ها به فراموشی سپرده شده است. حقوق حیوانات جزئی از محیط زیست محسوب می شود و محیط زیست حقی برای بشر. آزار و کشتار حیوانات -که به انتشار تصاویر آن در فضای مجازی و عادی سازی خشونت هم رسیده-، برای برخی اشخاص به یک تفریح بدل شده است. بسیاری از مردم فاقد آگاهی های لازم در زمینه حقوق حیوانات و غافل از مشکلات و نوع برخورد با فعالان این حوزه و حتی امنیتی کردن تلاش های آنان هستند. اهمیت فعالیت های حامیان حقوق حیوانات -به خصوص حیوانات بی سرپناه-، تنها شاید زمانی برای شهروندان نمایان شود که در قسمت های مختلف شهر مانند برخی پارک ها، ازدیاد گربه ها و بعضاً سگ ها موجبات ناراحتی آن ها را فراهم ‌کند.

گروهی از حامیان حیوانات به دلیل شرایط نامناسب زندگی حیوانات و روش های کنترل جمعیت سنتی، غیرعلمی و غیراخلاقی حیوانات شهری در کرمان گرد هم آمدند و در خرداد ماه ۱۳۹۵ اولین قدم های ثبت انجمن حمایت از حقوق حیوانات بی سرپناه کرمان را برداشتند. این انجمن در قالب یک سازمان غیردولتی و غیرسیاسی (NGO) پس از یک سال پیگیری مداوم در خرداد ماه ۱۳۹۶ با کسب مجوز از وزارت کشور و استانداری کرمان فعالیت خود را رسماً آغاز نمود. کامران ربانی، رئیس هیات مدیره انجمن حمایت از حیوانات بی سرپناه کرمان است که با او در این شماره از خط صلح گفتگو کرده ایم.

حیوانات بی سرپناهی که در شهرها زندگی می کنند، با چه خطرات و مشکلاتی مواجه هستند؟

سوئتغذیه، بیماری های متعدد، آسیب به دلایلی هم چون تصادفات جاده ای، نزاع با حیوانات همنوع و حیوانات دیگر و نیز حیوان آزاری برخی افراد مهم ترین مشکلاتی است که می توان از آن ها نام برد.

در مقابل، مشکلاتی که وجود حیوانات بی سرپناه در شهر برای شهروندان ایجاد می کنند، چه مواردی هستند؟

انتقال بیماری های مشترک بین حیوان و انسان، رفتارهای بعضاً خشونت آمیز حیوانات نسبت به شهروندان، ایجاد رعب و وحشت، آلودگی صوتی، آسیب به دام ها، تصادفات جاده‌ای/ خیابانی، زشت شدن چهره شهر در صورت تصادف با حیوان و جمع نشدن لاشه حیوان. مشکلات مزبور، ضرورت توجه، سازماندهی و کنترل جمعیت حیوانات بی سرپناه را چند برابر می کند و بی توجهی نسبت به آنان یا اتخاذ راهکارهای نامناسب، سبب تشدید مشکلات ذکر شده خواهد شد؛ مشکلاتی که گریبان گیر هم انسان و هم حیوان هستند.

انجمن حمایت از حیوانات بی سرپناه کرمان چه فعالیت ها و خدماتی را پوشش می دهد؟

این انجمن تماس های تلفنی شهروندان در مورد حیوانات نیازمند امداد و موارد مزاحمت حیوانات را پیگیری و جمعیت حیوانات بی سرپناه را کنترل می کند. هم چنین فعالیت هایی برای فرهنگ سازی در این حوزه از جمله تولید و توزیع بروشور، جزوه، خبرنامه و کتاب، برگزاری جلسات سخنرانی، کارگاه‌های آموزشی، نمایشگاه و همایش، انجام پژوهش و تحقیق، برگزاری دوره های تربیت حیوان برای علاقه مندان، آموزش در مدارس و مهدهای کودک بر اساس بیانیه حقوق حیوانات در زمینه مهربانی و عدم آزار حیوانات، برگزاری نمایشگاه و بازارچه خیریه انجام می دهد. علاوه بر این موارد، خدمات امدادی مورد نیاز دستگاه های دولتی و غیردولتی مانند جمع آوری و امداد حیوانات آسیب دیده را ارائه می دهد.

در رابطه با کنترل جمعیت حیوانات، لطفاً توضیح بیش تری بدهید. این اقدام شامل چه مراحلی است و هدف از آن چیست؟

مشکلات به وجود آمده توسط حیوانات شهری، عمدتاً مربوط به تعداد زیاد آن ها در صورت عدم کنترل جمعیت است. به دلیل پتانسیل بالای تولیدمثل حیوانات، مشکلاتی که قبل تر ذکر شد پدید می آیند. این مشکلات در بسیاری از کشورهای دنیا، به واسطه کمک های دولت و شهروندان به روش های کاملاً عملی، علمی و اخلاقی -که عمدتاً عقیم سازی است- حل گردیده؛ در حالی که در کشور ما تبدیل به معضلی بزرگ شده است. متاسفانه در سال های گذشته دولت ها راهکارهای غیراخلاقی، غیرعلمی و غیرموثر در کنترل جمعیت حیوانات در بلند مدت، یعنی کشتار حیوانات شهری از طریق تزریق، مسمومیت، سلاح گرم و یا رهاسازی در حاشیه شهرها -که منجر به تلف شدن آن ها می شود-، در دستور کار خود قرار داده‌ اند که نه تنها باعث رفع مشکلات نشده است، بلکه مشکلات جدیدی به وجود آورده اند.

مراحل کنترل جمعیت به روش استاندارد و علمی عبارتند از:

۱- مشخص سازی کلونی ها (محل تجمع) حیوانات

۲- زنده گیری حیوانات بدون آسیب رسانی به آن ها و نجات حیوانات

۳- انتقال حیوانات زنده گیری شده به پناهگاه

۴- قرنطینه حیوانات براساس آیین نامه داخلی

۵- معاینه توسط دامپزشک

۶- درمان حیوانات آسیب دیده

۷- انگل زدایی داخلی و خارجی

۸- واکسیناسیون هفت گانه و هاری

۹- طبقه بندی، تکمیل فرم های مربوطه و ارجاع حیوانات زنده گیری شده به بخش های مربوطه پناهگاه

۱۰-عقیم سازی

۱۱- علامت گذاری

۱۲- رهاسازی در مکان های (سایت ها) مشخص پهناور و محصور

۱۳- غذارسانی

۱۴- واکسیناسیون سالانه

به کارگیری روش های غیراستاندارد و غیراخلاقی کنترل جمعیت چه پیامدهایی خواهد داشت؟

این روش ها به صورت موقتی جمعیت حیوانات را کنترل می کنند اما از عهده کنترل واقعی و پایدار جمعیت حیوانات برنمی آیند؛ در عین حال، هزینه بر هم هستند. روش های غیرعلمی موجب تغییر در بالانس اکوسیستم و ایجاد مشکلات جدید توسط حیوانات دیگر می شود. هم چنین، باعث آلودگی محیط زیست می گردد. بدین طریق که کشتار با اسلحه باعث ایجاد خونابه در محیط زیست و آلوده کردن آب های زیرزمینی (با توجه به این که غالباً کشتار خارج از شهر صورت می گیرد) می شود. هم چنین لاشه حیوانات گاهی یا دفن نمی شوند و در جاده ها و اماکن مشابه رها می شوند و یا طبق اصول دفن نمی شوند.

روش دیگر کشتار حیوانات، آلوده سازی غذای (طعمه) حیوانات است. این حیوانات پس از مصرف غذای آلوده بعد از یکی دو روز در گوشه ای می میرند و کسی از محل لاشه مطلع نمی شود و ابقای لاشه مشکلات زیست محیطی به وجود می آورد.

این رویه از طرفی با ایجاد مشکلات زیست محیطی سبب از بین رفتن سلامت جسمی انسان ها و از طرف دیگر از بین رفتن سلامت و بهداشت روان جامعه (به دلیل مبادرت به روش های غیراخلاقی برای کنترل جمعیت حیوانات) می شود.

سوالی که ممکن است برای برخی پیش آید این است که آیا روش عقیم سازی غیراخلاقی و نقض حقوق حیوانات محسوب نمی شود؟ آیا همه حیواناتی که زنده گیری می کنید، بلااستثنائ عمل عقیم سازی را در موردشان انجام می دهید؟

تجربه های مختلف در کشورهای پیشرفته نشان داده است عقیم کردن نه فقط یک راه انسانی و اخلاقی، بلکه تنها راه موثر برای کنترل جمعیت حیوانات بی سرپرستی هم چون سگ ها است. در این کشورها، نه تنها مسئولان پناهگاه ها و سرپرستان، سگ هایشان را عقیم می کنند، بلکه پروژه هایی برای زنده گیری، عقیم سازی و آزاد کردن سگ های بی خانمانی که به زندگی در محیط بیرون عادت کرده اند، وجود دارند. این کشورها با پیاده سازی برنامه های درازمدت، فراگیر و سازمان یافته، از طریق عقیم سازی و واکسیناسیون مشکلات مربوط به حیوانات شهری مثل سگ ها از جمله تعداد زیاد آن ها و شیوع هاری را به کلی حل کرده اند و با این روش جمعیت این قبیل حیوانات را طوری کنترل کرده اند که نه تنها نیازی به کشتنشان وجود ندارند، بلکه در این کشورها کشتن سگ ها و گربه ها به هر روشی و در هر نهادی جرم محسوب می شود. اگر می‌خواهید قسمتی از راه حل باشید و به کشتار و درد و رنج سگ ها پایان دهید، سگ یا سگ‌های تحت سرپرستی خودتان در خانه یا در مزرعه، باغ، کارگاه و غیره را عقیم کنید؛ به گروه ها و پناهگاه هایی که برنامه های عقیم سازی را اجرا می کنند کمک کنید و به جای خریدن سگ یا هر حیوان دیگر از پرورش دهندگان و دلالان حیوانات، سرپرستی یک حیوان بی خانمان را که در پناهگاه ها نگهداری می شوند بر عهده بگیرید.

هر روزه همه ما -چه آن ها که حیوانات را دوست دارند و چه آن ها که با حیوانات میانه خوبی‌ ندارند- مشکلاتی را در مواجهه با آن ها احساس می‌ کنیم. در کوچه‌، خیابان، بزرگراه ها، جاده های خارج از شهر، پارک های شهری، باغ های دوردست، روستاها، محل های پیاده رو، کوه پایه ها و حتی بر نوک قله ها -آن جا که کوهنوردان حرفه ای هم با سختی می روند-، آن ها را می‌ بینیم. گربه ها و یا سگ هایی که روز به روز و با سرعتی باورنکردنی بیش تر می شوند. همه این حیوانات در چند مسئله مشترک اند: گرسنگی، خستگی، مورد آزار قرارگرفتن و گاه عصبانیت و پرخاشگری.

ما حامیان حیوانات، منطق و تفکر کسانی که معتقدند با کشتار گروهی می‌ توانند زیاد شدن این حیوانات بی‌ پناه را کنترل کنند و یا حتی بی تفاوتی برخی‌ نسبت به این کشتارها به دلایل گوناگون را نه می توانیم درک کنیم و نه بپذیریم. آن چه تجربه جهانی‌ نشان داده است، عقیم سازی تنها راه حل انسانی‌ برای کنترل جمعیت حیوانات شهری ‌است. عقیم سازی علاوه بر کنترل تعداد حیوانات و مشکلاتی که بر اثر ازدیاد جمعیت آن ها پیش می‌ آید، از بسیاری بیماری ها نیز جلوگیری می کند. همین حالا که عزیزانی این گفتگو را می‌ خوانند، سگ ها و گربه هایی با درد و رنج درحال به دنیا آوردن کودکانی هستند که سرنوشتی بهتر از خود آن ها نخواهند داشت.

علاوه بر کنترل جمعیت حیوانات بی سرپناه (عقیم سازی)، چه اقدامات دیگری می تواند ارائه خدماتی برای حیوانات بی سرپناه تلقی شود؟

باید به مردم آموزش دهیم و آن ها را آگاه و مطلع کنیم. در واقع باید نوعی فرهنگ سازی انجام دهیم. فرهنگ سازی کنیم تا اشخاصی که تمایل به ادامه نگهداری از حیوانات خود ندارند، آن ها را در شهر رها نکنند و به پناهگاه تحویل دهند. فرهنگ سازی کنیم تا اشخاصی که سگ نگهداری می کنند، سگ هایشان را عقیم کنند. فرهنگ سازی کنیم تا اشخاص زمان، مکان و روش صحیح بیرون گذاشتن زباله را رعایت کنند؛ چرا که زباله ها به عنوان غذای حیوانات بی سرپناه، نقش مهمی در ازدیاد آن ها دارند. فرهنگ سازی کنیم تا اشخاص در صورت مشاهده حیوانات شهری به مسئولان مربوطه اطلاع رسانی کنند تا به پناهگاه ها منتقل شوند. عدم خشونت با حیوانات نیز نکته بسیار مهمی است که باید مردم را به آن تشویق و آن ها را از اَشکال مختلف خشونت علیه حیوانات آگاه کنیم؛ چرا که برخی افراد ناخواسته و ندانسته اقدام به آزار حیوانات می کنند. برای این منظور، استفاده از روش های موثر آموزشی برای فرهنگ ها و سنین مختلف و هم چنین تلاش های حامیان حیوانات، مبلغان دینی، مسئولان و شهروندان، چاپ و توزیع بروشور، کتاب و غیره در این زمینه بسیار مفید خواهد بود.

چه برنامه هایی برای حیوانات پس از آن که به پناهگاه منتقل می شوند در نظر می گیرید؟

یکی از فعالیت های انجمن واگذاری حیوانات انجمن به صورت رایگان به متقاضی است. به جای خرید سگ های گران قیمت به منظور نگهبانی در باغ ها، کارگاه ها یا حیاط خانه، این امکان وجود دارد تا افراد حیوان مورد نظر خود را از پناهگاه دریافت کنند. این موضوع هم باعث زندگی بهتر حیوان واگذار شده می شود و هم به باز شدن فضا برای پذیرش حیوانات جدید در پناهگاه منجر می شود. بررسی صلاحیت متقاضی سرپرستی و مکان نگهداری حیوان و تشکیل جلسه توضیحی مدیر واحد واگذاری با متقاضی در مورد اصول نگهداری حیوان و نیز بازرسی ماهیانه از حیوان و محل نگهداری آن توسط بازرس واحد واگذاری، از مراحل واگذاری حیوانات به شمار می آیند.

همکاری چه ارگان ها و نهادهایی برای حل مشکلات حیوانات شهری لازم است؟

استانداری، شهرداری، بخشداری، اداره بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی، سازمان محیط زیست، سازمان دامپزشکی، دانشکدهئ دامپزشکی، سازمان های مردم نهاد، پناهگاه های حیوانات، صدا و سیما و قانونگذاران.

حیوانات بی سرپناه در کرمان چه وضعیتی دارند؟ آمار حیوانات بی سرپناه در کرمان چگونه است؟

متاسفانه اخیراً اتفاقاتی افتاده که به شدت موجب ناراحتی و نگرانی ما شده است. به طور مثال با وجود این که یکی از خدمات انجمن، جمع آوری و امداد حیواناتی است که وارد محوطه کارخانه ها و سازمان ها می شوند اما اخیراً گزارش هایی از مردم و یا کارکنان برخی کارخانه ها دریافت کرده ایم که از حاکی از جمع آوری یک خاور سگ از محیط یکی از کارخانه ها و بی اطلاعی از سرنوشت آن ها است. مورد دیگر مربوط به سگ هایی است که وارد محوطه یک دانشکده شده بودند و در کیلومترها دورتر پشت کوه رها و تلف شدند. هم چنین تعداد بسیار زیادی از سگ های پناهگاه زیر نظر انجمن (زمینی که متعلق به مدیریت پسماند شهرداری است و در اختیار ما قرار داده شده) طی دو-سه روز مفقود شدند. پس از آن، در مدت کوتاهی درِ پناهگاه پلمب شد و حتی اجازه چک کردن دوربین ها را به ما ندادند. این اتفاق بسیار عجیبی است، چون حتی اگر در پناهگاه را باز بگذاریم، بعلت غذارسانی سگ ها خارج نمی‌شوند. ما واقعاً نمی دانیم چه اتفاقی افتاده است.

آمار سگ های بی سرپناه کرمان حدود 7 هزار قلاده است. ما در یک سال گذشته حدود ۸۰ جلسه با مسئولین ذی ربط مانند بهداشت، محیط زیست، استانداری(معاون عمرانی استانداری)، دفتر امور اجتماعی و شهرداری پیرامون کنترل جمعیت حیوانات به روشی اخلاقی و موثر برگزار کرده ایم. متاسفانه علی رغم آگاهی همه مدیران محترم از مشکلات، شاهد هیچ کمک و تمایلی برای حل مشکلات از جانب آن ها نبوده ایم.

با توجه به این که در کرمان برای حیوانات بی سرپناه پناهگاه وجود دارد، اما شهرداری بدون لحاظ مقررات و قوانینی که در دستورالعمل ذکر شده اقدام به جداسازی مادر از توله و بالعکس، زنده گیری همراه با وارد کردن جراحات به حیوانات به دلیل عدم آموزش صحیح تیم های زنده گیری و قرار دادن حیوانات با بیماری های مسری در پناهگاه در کنار بقیه حیوانات به جای قرنطینه، می کند. این دست از اقدامات به مثابه کشتار غیرمستقیم حیوانات است.

متاسفانه سیستم اداری شهرداری هم سیکل معیوبی دارد. به این طریق که شما درخواستتان را با یک شخص مطرح می کنید، آن شخص شما را به نفر بعدی پاس می دهد و مجدداً به نفر بعدی. نفر بعدی می گوید طرحت را بیاور. طرح را می بریم می گویند بروید پیش نفر بعدی. در این سیکل، هیچ وقت به جواب نمی رسیم. چندین بار به شهرداری نامه فرستاده ایم و آن ها را از راه‌حل ها و کمک هایی که ما هم در کنترل جمعیت می توانیم انجام دهیم، مطلع کرده ایم ولی متاسفانه جواب مثبتی دریافت نکرده ایم‌.

پس از تلاش های بسیارِ حامیان حیوانات و عدم پاسخگویی و رسیدگی شهرداری کرمان و با توجه به وضعیت اخیر حیوانات و ضرورت بیش از پیش رسیدگی به وضعیت آن ها، تصمیم بر این شد که صدایمان را از طریق تجمع مقابل شهرداری به گوششان برسانیم. به ناچار در تاریخ ۱ بهمن ۹۷، فراخوانی جهت تجمع مورخ ۳ بهمن ۹۷ مقابل شهرداری اعلام کردیم.

اما در این اثنا اتفاق بسیار دلخراش و ضداخلاقی دیگری، تنها یک روز پیش از برگزاری تجمع رخ داد. جریان از این قرار است که در دوم بهمن ماه، مصادف با بازدید آقای جهانگیری، معاون اول ریاست جمهور، از چند کارخانه فولاد از طریق تماس چندی از شهروندان زرند و هم چنین چندین تن از کارکنان کارخانه فولاد از وجود چند لاشه سگ و تعداد زیادی توله در فاصله پنج کیلومتری کارخانه و با فاصله ۲۰ متری از جاده امام رضا مطلع شدیم و به همراه یک خبرنگار، تعدادی از فعالان حوزه حیوانات و محیط زیست به محل حادثه اعزام شدیم. متاسفانه در این مکان ۳ قلاده سگ ماده کشته شده که یکی از آن ها باردار بود و ۱۵ توله وجود داشت که تعدادی از آن ها در حال شیر خوردن از مادر مرده و تعدادی دیگر در بیابان رها شده بودند. پس از زنده گیری توله های باقی مانده، در مسیر بازگشت به کرمان، تعداد زیادی کلاغ و سگ در هفت کیلومتری کارخانه فولاد که موید وجود لاشه هستند، توجه ما را جلب کرد. در آن جا، عمق فاجعه مشخص شد. در این مکان حدود ۳۵ قلاده سگ، نصف بدنشان از خاک بیرون بود و همگی به طریقی مشابه یعنی خفگی با سیم مفتولی دور گردن کشته و سپس رها شده بودند.

چند تن از کارکنان کارخانه فولاد اطلاع دادند که به آن ها گفته شده قبل از بازدید آقای جهانگیری از کارخانه ها، باید سگ ها از محیط کارخانه جمع آوری شوند. این که حیواناتی که به قصد پیدا کردن آب و غذا وارد کارخانه شده اند و وجودشان سبب مشکلاتی شده که باید از محیط کارخانه جمع آوری شوند، حق طبیعی صاحبان کارخانه است. اما در هر حال، کشتار سگ ها بدین صورت بر اساس دستورالعمل وزارت کشور تخلف است و جرمی اتفاق افتاده و از طریق مراجع قانونی به جد پیگیر هستیم.

در رابطه با تجمع باید بگویم چند خودرو یگان ویژه قبل از حضور ما در محل مستقر شده بودند. ما به طور کاملاً مسالمت‌آمیز فقط خواهان تشکیل جلسه و دیدار با شهردار کرمان، آقای مهران عالم زاده، و گزارش اتفاقات و وقایع اخیر و درخواست نظارت کامل و دقیق بر نیروی های تحت نظارت شهرداری و ارائه مجدد طرح کنترل جمعیت حیوانات و ساماندهی وضعیت اسفناک پناهگاه بودیم. حامیان با پلاکاردهایی که روی آن ها نوشته شده بود “حیات بشر وابسته به محیط زیست و تمام موجودات این اکوسیستم است” ، “سگ هایی که شبانه ناپدید شدند کجایند؟” و “سرنوشت نامعلوم سگ های پناهگاه کرمان” مقابل ساختمان شهرداری تجمع کردند.

متاسفانه در ابتدا به حامیان اجازه ورود به ساختمان شهرداری را ندادند اما در نهایت تنها به خانم موفق (مدیر انجمن حمایت از حیوانات آزاد کرمان) و من اجازه ورود دادند. شهردار کرمان بار دیگر حضور پیدا نکردند و حتی وقت ملاقات هم به ما ندادند. جلسه با نماینده دفتر ایشان، آقای سیف اللهی، برگزار شد و باز هم صحبت های قبلی تکرار شد و گفتند طرحتان را بیاورید، ما رسیدگی می کنیم. من گفتم ما تا به امروز سه بار طرحمان را ارائه داده ایم و شما قریب به یک سال است که در حال رسیدگی هستید. این رسیدگی چه زمانی به نتیجه می رسد؟ اما پاسخ روشنی دریافت نکردیم. اما امیدوارم آقای سیف اللهی قدمی مثبت در این راه بردارند و این بار پاس کاری نباشد.

طرحی که ارائه داده‌اید شامل چه پیشنهاداتی است؟

طرح شامل یک سری پیشنهادات در راستای همکاری انجمن و شهرداری برای کنترل جمعیت حیوانات مطابق اسلوب و روش های استاندارد و اخلاقی است. با توجه به مردم نهاد بودن انجمن و نیاز به حمایت های مالی و امکانات، همکاری شهرداری با انجمن یک نیاز محسوب می شود. انجمن در این طرح متعهد می شود که در بازه زمانی حداکثر یک سال و نیم کنترل جمعیت سگ های بی سرپناه کرمان را به صورت کامل انجام دهد که در نتیجه آن مشکلات شهروندان در ارتباط با این مسئله و هم چنین عدم آسیب به حیوانات رفع خواهد شد. در غیر این صورت و با وضعیت حال حاضر، سالیان سال درگیر مسائل مرتبط به حیوانات شهری به زیان شهروندان و حیوانات خواهیم بود.

برای پیگیری شکایات و مطالبات خود از طریق مجاری قانونی اقدامی کرده اید؟

برای پیگیری این کشتار سگ های اطراف کارخانه ای که عرض کردم، به وکیل وکالت داده ایم. شخصی را که عامل خفه کردن سگ ها و سپس رها کردن آن ها در بیابان بوده شناسایی کردیم. حتی در تماسی که با عامل سگ کشی داشتیم، این شخص اقرار کرد که سگ ها را کشته و باز هم ادامه خواهد داد و به گفته خودش برای این کار به او سفارش شده است. در وانت این شخص حتی سیم هایی که دور گردن سگ ها انداخته شده بود، دیده شده است. این شخص به راحتی و بدون ترس و حتی اختفای ادله جرم، به سگ کشی مبادرت می کند که این مسئله بسیار نگران کننده است. مستندات و مدارک محکمی برای ارائه به دادگاه علیه این شخص در دست داریم و به جد پیگیر خواهیم بود.

هم چنین پیگیری تفاهم نامه با شهرداری و قرارداد واگذاری پناهگاه و پروسه کنترل جمعیت به انجمن به صورت کامل در جهت تحقق اهداف به روشی اخلاقی و موثر، با کیفیت و سرعت بسیار بیش تر را نیز از طریق وکیل هم پیگیری می کنیم.

زمانی که شهروندان حیوان بی سرپناهی در سطح شهر مشاهده می کنند و یا این که شاهد تصادف خودرو با حیوانات هستند چه اقدامی باید انجام بدهند و با چه شماره ای تماس بگیرند؟

شهروندان می توانند برای جمع آوری حیوانات از سطح شهر با شهرداری (سامانه ۱۳۷) تماس بگیرند و زمانی که شاهد تصادفات، حیوان‌آزاری و موارد مشابه هستند باید با انجمن ها و سازمان های مردم‌نهاد در شهر مربوطه (مثل انجمن حمایت از حیوانات بی سرپناه کرمان) تماس بگیرند. همان طور که شماره‌های ضروری مثل آتش نشانی، اورژانس، پلیس و غیره را از حفظ هستیم باید شماره های انجمن‌های حامی حقوق حیوانات را هم به خاطر بسپاریم؛ چرا که دیدن صحنه تصادف یا آزار حیوانات باید هر شهروندی را به واکنش صحیح وا دارد و برای یک واکنش مناسب باید آگاهی‌های لازم را کسب نمایند. می توانیم با تماس نهادهای مربوطه، نقش مهمی در بهبود وضعیت زندگی حیوانات ایفا کنیم.

صحبت پایانی شما و در خواستتان از مردم و مسئولین را بفرمایید.

به صورت کلی باید گفت، نیاز هر جامعه مترقی این است که علاوه بر حقوق انسان ها، به طبیعت و حقوق حیوانات هم احترام گذاشته شود. حیوانات دارای دستگاه عصبی هستند؛ شعور و احساس دارند. دارای خانواده هستند و برای حفظ خانواده خود می کوشند. حق زندگی و حیات‌ دارند. بر اساس آموزه های دینی هم هیچ شخصی حق ندارد حیوانی را بیازارد و یا حتی ناسزا بگوید.

خواسته ما از مردم و مسئولین این است که به گونه ای با حیوانات رفتار و احساس مسئولیت کنند که آیندگان به خوبی ما را یاد و قضاوت کنند.

ممنون از وقتی که در اختیار خط صلح قرار دادید.