در گفتگو با ایسنا گفته بود که مجلس یازدهم باید از کرونای اجتماعی جلوگیری کند. سید راضی نوری، پزشک و نماینده‌ی خوزستان (شوش) در مجلس دهم جمهوری اسلامی است. ناظر به سخنان او و با توجه به اظهار نظرهای متعدد نمایندگانی چون غلامعلی جعفرزاده که گفته بود دوران پسا کرونا در ایران وحشتناک است، خط صلح تصمیم گرفت تا با آقای نوری در خصوص بیماری کرونا و وضعیت کشور گفتگوی کوتاهی انجام دهد. گفتگویی که به سختی میسر شد و در میانه‌ی بحث هم نماینده‌ی مذکور با اعلام این که وقت افطار است به گفتگو پایان داد.
این نماینده مجلس که در انتخابات مجلس یازدهم واجد رای مردم برای نمایندگی نشده، در گفتگوی با خط صلح در آخرین روزهای نمایندگی‌اش از لزوم فراموشی نفت به عنوان سرمایه برای بودجه سخن گفت و بیان کرد که نفت تنها پشتیبان برای بودجه است. او به خط صلح گفت که «تا زمانی که وابستگی به درآمد نفت داشته باشیم، هیچ اتفاقی نمی‌افتد.»
سید راضی نوری همچنین در پاسخ پرسشی در خصوص فاصله گذاری اجتماعی و تاثیرش بر بحران کرونا به استانی که از آن نماینده شده، یعنی استان خوزستان اشاره کرد و گفت که «به خوزستان نگاه بکنیم. با وجود این که وضعیت کرونا در بسیاری از استان‌ها رو به سفیدی می‌رود، چون در خوزستان این مسائل کم رعایت شده، آمار بالاتر رفته است.»
مشروح گفتگوی خط صلح با سید راضی نوری، نماینده‌ی شوش در مجلس دهم شورای اسلامی را در ذیل می‌خوانید:

شما در نوزدهم اردیبهشت ماه سال جاری در گفتگو با ایسنا گفتید که «مجلس یازدهم باید از کرونای اجتماعی جلوگیری کند.» منظورتان از کرونای اجتماعی چیست؟

مشکلاتی که در جامعه ما هست. مسائلی چون بیکاری که با وجود ظرفیت‌هایی که برای اشتغال جوانان هست، ممکن است حل نشده باشد. یعنی ما بیاییم و این آسیب‌های اجتماعی را درنظر بگیریم. یعنی همان طور که در زمینه کرونا توانستند از فرصت‌ها استفاده بکنند و شرکت‌های دانش بنیان کارهای بسیار بزرگی را انجام دادند، ما بتوانیم از این تلاش برای حل مشکلات و بعضی ناهنجاری‌های اجتماعی که من آن‌ها را کرونای اجتماعی خواندم استفاده کرده و آن مشکلات را حل کنیم. همان دست‌هایی که توانستند ماهواره را پرتاب بکنند و مغزهای متفکری که توانستند در این زمان کوتاه کشور را در زمینه‌ی ماسک و وسایل دیگر مرتبط با کرونا از واردات بی‌نیاز بکنند و آن‌ها را تولید کنند، به صورتی که صادر کننده‌ی این وسایل باشیم! همان دست‌ها، اگر دست به دست هم بدهیم و قدر این مجموعه‌های جوان را بدانیم و به داشته‌های خودمان اطمینان داشته باشیم، برنامه‌ی خوبی برای‌شان داشته باشیم، قدر شرکت‌های دانش بنیان را بدانیم و به آن‌ها بها بدهیم و به اقتصاد مقاومتی ایمان و اعتقاد داشته باشیم، می‌توانیم این مشکلات را به مانند مشکل بیکاری که کرونای اجتماعی است، حل بکنیم.

یکی از نمایندگان مجلس، مسعود رضایی، پیش‌تر گفته بود که «مشکلات اقتصادی و معیشتی را به کرونا ربط ندهید، قبل از کرونا هم وضع بهتر نبود.» نماینده دیگری، غلامعلی جعفرزاده ایمن‌آبادی حدودا یک ماه پیش از وحشتناک بودن وضعیت اقتصادی ایران در دوران پسا کرونا سخن گفته و درباره‌ی خطر فروپاشی اقتصاد ایران هشدار داده بود. نظر شما چیست؟ آیا به واقع اقتصاد ایران در معرض چنین خطری قرار دارد؟

مسائل مربوط به کرونا و تاثیر آن بر اقتصاد جهان بر کسی پوشیده نیست. ولی ما یاد گرفتیم که همیشه می‌توانیم از تهدید فرصت بسازیم. ما در زمینه‌ی تولید و خودکفایی مایحتاج کرونا توانسته‌ایم به جایی برسیم که صادر کننده باشیم. ما با حل مشکلات اقتصادی که چندین سال است به ما فشار آورده و به ما تحمیل شده، می‌توانیم از فرصت‌های داخلی در زمینه‌ی اقتصادی به جایی برسیم که ایران برای جهان حرف خودش را مطرح کند. یعنی اگر ما تهدید را به عنوان فرصت در نظر بگیریم، برنامه‌ریزی کنیم و اقتصاد مقاومتی را به عنوان فرمول موفق برای این قضیه در نظر بگیریم و نفت را فراموش کنیم و تنها آن را به عنوان یک پشتیبان ببینیم، می‌توانیم در زمینه‌ی اقتصادی به جایگاهی برسیم که دیگران ما را به عنوان یک الگو در نظر بگیرند.

مدیریت بحران کرونا از سوی دولت را چطور ارزیابی می‌کنید؟ آیا دولت توانسته در رسیدگی به معیشت و اقتصاد مردم موفق باشد؟

دولت و مردم هر جا توانستند با هم باشند و یک دل و یک صدا عمل کنند، کارهای بزرگی انجام داده‌اند. در زمینه‌ی کرونا هم دولت تمام سعی و تلاشش را کرده و به جاهایی که می‌توانست کاری انجام بدهد ورود کرده و کارهای نسبتا خوبی انجام داده است. ولی در کنار دولت، ستاد اجرایی فرمان امام، نیروهای بسیج، مجموعه نیروهای مردمی هم وقتی ورود کردند، سنگ تمام گذاشتند و در کنار دولت توانستند در این بحران کرونا، خوب امتحان پس بدهند. مطمئنا زمانی که دولت تمام کارها را به بخش خصوصی، تعاونی و مردمی و به خصوص شرکت‌های دانش بنیان واگذار بکند، در آینده می‌توانند در بسیاری از مشکلات و مسائل بحرانی کشور موفق عمل بکنند.

آیا فاصله گذاری هوشمند و دعوت به ماندن مردم در خانه در کشور برای مهار بحران کرونا موثر بوده است؟

به نظرم خوب عمل شده. اما از سویی دیگر مسئله اقتصاد خانواده‌ها هم مطرح است. تا زمانی که برای بیماری کرونا واکسنی در نظر گرفته شود، مردم می‌توانند با رعایت نکات و توصیه‌های بهداشتی از بیماری پیشگیری بکنند و می‌توانند مسئله را بهتر تحمل بکنند.
اما به خوزستان نگاه بکنیم. با وجود این که وضعیت کرونا در بسیاری از استان‌ها رو به سفیدی می‌رود، چون در خوزستان این مسائل کم رعایت شده، آمار بالاتر رفته است. این می‌رساند که در جاهایی که این فاصله گذاری اجتماعی اعمال شده، نتیجه داده است.

در همین استان خوزستان، یک سری دارای کسب و کارهای خُرد هستند و یک سری کارگران فصلی و روزمزدند که از در خانه ماندن زیان دیده‌اند. مجلس برای حمایت از این‌ها چه می‌کند؟

دولت و ستاد ملی کرونا مسائل اقتصادی و مسائل بهداشتی، درمانی را در نظر گرفته است. از آن جایی که نمی‌شود همیشه درخانه ماند، باید با رعایت یک سری پروتکل‌های بهداشتی، کارهای اقتصادی را انجام داد. دولت ممکن است از آن مقدار مبلغی که مقام رهبری اجازه داده که از صندوق توسعه‌ی ملی برداشت شود استفاده کرده و آن را در اختیار این مجموعه‌ها بگذارد تا ببینیم که تا چه حد می‌تواند جواب‌گو باشد. باید برنامه و پروتکل‌های بهداشتی‌ای تعریف کنیم تا مردم بتوانند درآمدزایی کنند، کسب و کار داشته باشند و ارتزاق کنند.

به اقتصاد بدون نفت اشاره کردید. برخی نمایندگان از راه حل دیگری سخن می‌گویند. آن‌ها این طور فکر می‌کنند که باید دیوان سالاری و بروکراسی در کشور برای مدیریت بحران‌های این‌چنینی، حذف شود. نظر شما چیست؟ کدامیک اولویت دارند و می‌توانند راهگشا باشند؟

هر دو باید انجام شود. تا زمانی که وابستگی به درآمد نفت داشته باشیم، هیچ اتفاقی نمی‌افتد و به سمت ظرفیت‌ها و قابلیت‌های دیگری که در کشور وجود دارد، نمی رویم. کشورهایی هستند که نفت ندارند ولی با برنامه‌ریزی مسائل‌شان را حل کرده‌اند. برنامه‌ریزی خوب از سویی و مدیریت خوب از سویی دیگر. و همچنین باید از کاغذ بازی‌ها جلوگیری شود. ما بایستی نفت را به عنوان پشتیبان در نظر بگیریم و نه به عنوان سرمایه که بیاییم و تمام برنامه‌ریزی و بودجه را روی نفت ببندیم. تا زمانی که وابسته به یک محصول خاصی باشیم، قطعا در آینده با مشکل مواجه خواهیم شد. آن هم با توجه به نوسان قیمت نفت و غیر قابل اطمینان بودن میزان درآمد حاصله از آن در کشور.

عمر مجلس دهم در حال اتمام است. فکر می‌کنید مجلس بعدی با چه رویکردی می‌تواند به اقتصاد و معیشت مردم، بالاخص در وضعیت پسا کرونا کمک کند؟

دغدغه مردم و رهبری مسئله اقتصاد و اشتغال است. و البته به اضافه‌‌ی مسائل فرهنگی و مسائل دیگر. این را باید به عنوان هدف در نظر بگیرند و دغدغه‌هایی که هر سال رهبری مدنظر دارند و دستورالعمل می‌دهند در برنامه‌شان باشد و همچنین مسائل سیاسی‌شان را کم رنگ بکنند. این گونه نباشد که کسی بیاید و دیگری را حذف بکند و جایگاه‌اش را بگیرد. مجلس به عنوان یک مجلس انقلابی ورود بکند و مسائل و معیشت مردم را ببینید و برایش برنامه ریزی کرده و برای دولت آینده ریل گذاری بکند.

با سپاس از وقتی که در اختیار خط صلح قرار دادید.