پسربچه تبریزی

روانشناسی جمعی خشم/ مهدی عنبری
در هر دو روایت، لحظهای وجود دارد که زمان در آن میایستد، لحظهای که فرد یا خانواده درمییابد که دیگر نمیتواند منتظر بماند. در یکی، پزشکی در محل کار خود جان میبازد و در دیگری، کودکی که باید در امنترین دایرهی زندگی میبود، قربانی خشونتی عمیق و جبرانناپذیر میشود. آنچه این دو رخداد را بههم […]...
ادامه مطلب
توسط:
مهدی عنبری
وقتی انحصار مشروع خشونت فرو میریزد چه اتفاقی میافتد؟/ سینا یوسفی
اعتماد عمومی به دستگاه قضایی یکی از شاخصهای بنیادین تحقق عدالت است و فقدان آن بستر شکلگیری عدالتجویی شخصی را فراهم میآورد. عدالتجویی شخصی، رفتاری است که در آن افراد به جای مراجعه به مرجع قانونی، خود اقدام به تامین حق و مجازات ناقض حقوق میکنند. چنین رویکردی نه تنها با اصول حاکمیت قانون و […]...
ادامه مطلب
توسط:
سینا یوسفی
کودکِِ جامانده میان تجاوز و انتقام/ فرشته گلی
خبری در هیاهوی اخبار ایران گم شد که عمقی فاجعهبار دارد: ماجرای تجاوز پیرمردی به پسربچهای در تبریز که به انتقام شخصی خانوادهی کودک منتهی شد و پیرمرد را راهی بیمارستان و اتاق جراحی کرد؛ انتقامی که ابزار آن، پایهی چوبی یک مبل بود. در این یادداشت بر آنیم تا ابعاد گوناگون این واقعه را […]...
ادامه مطلب
توسط:
فرشته گلی