فقدان – شعری از رضا اکوانیان و علی حسینی

پیش‌ترها، آن‌روزها که هنوز مانده بود بیست‌ساله شویم و شعر حال عجیبْ بهتری داشت و “دهدشت” جوان بود و کمی هنوز بوی زندگی می‌داد، من و “علی حسینی”  رفیق خوب همیشه و هنوز، آخر شب‌های آخر هفته را با هم بودیم و شعرهای مشترک می‌گفتیم؛ شب‌ها و شعرهایی که به شب‌ها و شعرهای “چریکی‌مان” معروف […]...

ادامه مطلب