جشن آزادی/ شعری از جمشید عزیزی

بیا برقصیم آن‌قدر برقصیم که شهر بیدار شود و آفتاب را پرس‌وجو کند سلاح ما رقص ما است و شب می‌داند این ویروس زیبا به شکلی تصاعدی تکثیرپذیر است! ■ از هر خنده گلی به سمت نور فواره می‌زند لب‌ها انفجارند و پژواکِ ناتمامِ هر خنده میثاقِ غم‌پرستان را سست می‌کند. یک شب خنده‌های‌مان را […]...

ادامه مطلب