رضا دهلوی

اعدامهای سیاسی در ایران، ابزاری برای حذف و سرکوب معترضان/ رضا دهلوی
اعدام، یکی از بحثبرانگیزترین انواع مجازات در نظامهای کیفری جهان شمرده میشود. بعد از پیشرفت جامعهی مدنی در کشورهای مختلف، موضوع احکام اعدام همواره در معرض انتقادهای اخلاقی، حقوقی و سیاسی قرار گرفته است. اما آنچه طی سالهای اخیر، باعث نگرانی مضاعف شده، افزایش محسوس «اعدامهای سیاسی» است، یعنی مواردی که در آن، افراد نه […]...
ادامه مطلب
توسط:
رضا دهلوی
خرافه در لباس خیرخواهی؛ گفتگو با یک دعانویس/ رضا دهلوی
رمالی و دعانویسی، با ادعای استفاده از قدرتهای ماورایی یا ارائهی مشاورههای شبهعلمی، پدیدهای است که در ایران به امری بسیار رایج تبدیل شده است، بهگونهای که افراد با باورها و سطوح تحصیلی مختلف، برای حل مشکلات خود به آنها مراجعه میکنند. این افراد، اغلب ادعا میکنند که توانایی دارند تا اطلاعاتی از آینده یا […]...
ادامه مطلب
توسط:
رضا دهلوی
سیمای پایتخت از گذشته تا امروز/ رضا دهلوی
تهران در فرایند رشد ناموزن و ناهماهنگ خود از دورهی صفویان به بعد، بهویژه از زمانیکه از سوی آقا محمدخان قاجار بهعنوان پایتخت ایران برگزیده شد، هرچند گاه یکبار، محدودهی رسمی و مرزهای مشخص شهری خود را درهم پیچید و از هرسو شروع به پیشروی و رویندگی نمود؛ بدون اینکه مسئولان مملکتی بخواهند و یا […]...
ادامه مطلب
توسط:
رضا دهلوی
سهم آموزش و پرورش از تولید ناخالص ملی کمتر از ۲ درصد است/ رضا دهلوی
عدالت اجتماعی، بهعنوان یکی از زیرمجموعههای اصل عدالت، به معنای برابری حقوق برای همهی مردم است؛ به گونهای که بدون توجه به نژاد، رنگ، زبان، موقعیت اجتماعی و موارد مشابه، هر فرد به آنچه شایستگیاش را دارد، دست یابد. عدالت در بخش آموزش (بهعنوان مهمترین رکن پیشرفت و توسعه کشور) نیز بهمعنای فراهم بودن «فرصتها» […]...
ادامه مطلب
توسط:
رضا دهلوی
مسیر ناهموار آموزش و پرورش در سال تحصیلی جدید/ رضا دهلوی
«دیگر حوصلهی این بچهها را ندارم، مدام شلوغ میکنند و به درس توجهی ندارند، به هیچ صراطی مستقیم نیستند. نمیدانم پدر و مادرها از دست اینها چه میکشند». اینها صحبتهای معلم بازنشستهی شریفی است که سال تحصیلی گذشته با او همکار بودم. «سی و پنج سال پیش استخدام شدم، بازنشسته شدم و با پرایدم در […]...
ادامه مطلب
توسط:
رضا دهلوی
آیا تغییر دولتها، تغییری در عملکرد نهادهای صنفی معلمان ایجاد کرده؟/ رضا دهلوی
تشکلهای صنفی معلمان ایران، بعد از انقلاب، از اواخر دههی هفتاد اعلام موجودیت کردند. پنج تشکل مستقل و غیردولتی با نام «کانون صنفی معلمان» در پنج استان، بهعنوان پیشگامان پیگیری حقوق معلمان و دانشآموزان پا به عرصهی مطالبهگری صنفی نهادند. از ابتدای دههی هشتاد، تعداد بیشتری از معلمان درصدد راهاندازی تشکلهای صنفی برآمدند، تا جاییکه […]...
ادامه مطلب
توسط:
رضا دهلوی