اخرین به روز رسانی:

ژانویهٔ ۲۸, ۲۰۲۵

معرفی کتاب: زنان بدون مردان

zanan-bedon-mardanیکی از رمان هایی که در موضوع حقوق بشر و با نگاه ویژه به حقوق زنان در ایران نوشته شده است، کتاب زنان بدون مردان نوشته ی شهرنوش پارسی پور است. پارسی پور این رمان را در زمانی تقریر نمود که اوضاع اجتماعی ایران بیش از گذشته ملتهب و متشنج بود. این کتاب در سال 1357 و در پاریس تالیف شد. وی که در آن دوران در فرانسه زندگی می کرد، پس از بازگشت به ایران و در سال 1360 به دلایل و بهانه های واهی بازداشت شد و بدون هیچ گونه محاکمه ای 4 سال را در زندان گذراند و پس از آزادی از زندان به بازبینی کتاب اقدام نموده و در سال 1369 کتاب را در ایران منتشر کرد که البته باز هم با برخورد حکومت مواجه گردید.

رمان زنان بدون مردان که در سبک رئالیسم جادوئی و شاید متاثر از نوشته های کارلوس کاستاندا و گابریل گارسیا مارکز تقریر شده است، روایت چهار دختر با ایدئولوژی ها و اندیشه های متفاوت است که همه ی آن ها از یک درد مشترک -یعنی نابرابری- رنج می برند. موضوع محوری کتاب که تمام شخصیت ها در گرداگرد آن و متاثر از آن ایفای نقش می نمایند، تابوهای سنتی شرافت زن ایرانی و موضوعاتی همچون دوشیزگی و بکارت است. تابوهایی که جامعه ی مردسالار برای زنان تدوین نموده و شکسته شدن آن ها به منزله ی مرگ یک زن در آن جامعه تلقی می شود. در پایان این داستان پرفراز و نشیب، شخصیت های خلق شده توسط نویسنده، به باغی رویایی پای گذارده و در آرمانشهر بلوغ فکری و اجتماعی زنان، از تابو ها عبور نموده و هویت انسانی خویش را باز می یابند.

در آرمانشهر رویائی شهرنوش پارسی پور، زنان بدون وجود مردان نه خوشبخت اند و نه بدبخت، بلکه زنان آرمانشهر رویائی او بر اساس گوهر انسانی خویش محترم و دارای شان انسانی هستند. جلوه ی معشوقی دارند بی آنکه ناگزیر به تن فروشی باشند، مورد توجه قرار می گیرند بی آنکه نگران ستم های جامعه ی مردسالار باشند، آزادند بی آنکه نگران خشونت مردان در برابر استقلال شخصیت خود باشند.

در سال 1388 فیلمی با همین عنوان و با اقتباس از این کتاب توسط شیرین نشاط ساخته شد که مورد تحسین قرار گرفت و جایزه ی شیر نقره‌ای شصت و ششمین جشنواره ی فیلم ونیز برای بهترین کارگردانی را نیز به خود اختصاص داد. گرچه نیازی به توضیح نیست که فیلمنامه ی فیلم مزبور عیناً منطبق با داستان کتاب نبوده و تنها اقتباسی از داستان اصلی کتاب است و زمان داستان به دوران 28 مرداد 1332 باز نمی گردد، با این حال خواندن این کتاب را به تمامی دوستداران و فعالان در زمینه ی حقوق بشر و حقوق زنان پیشنهاد می کنم. در حقیقت حقوق و آزادی های فردی و اجتماعی بیش از آنکه با وعظ و خطابه های قدرتمند و تقریرات سنگین حقوقی ترویج پیدا کند، با ابزار ارتباط اجتماعی قابل درک برای عموم جامعه قابل نشر و گسترش است. به دیگر سخن، از آنجائیکه جامعه ی مدنی از درون رشد نموده و ارتزاق می نماید، این گونه کتب که با دیدگاهی جامعه شناسانه و به زبان عامه پسند تقریر شده است، تاثیر به سزایی در ارتقای سطح آگاهی مردم از حقوق و مطالباتشان را در پی داشته و تاثیر عمیق تری در راستای احقاق حقوق و آزادی های فردی در یک اجتماع دارد.

نام کتاب: زنان بدون مردان
نام نویسنده: شهرنوش پارسی پور
انتشارات: نشر نقره
نوبت چاپ: اول ۱۳۶۸
چاپ: گلشن

توسط: مدیر
سپتامبر 23, 2013

برچسب ها

ماهنامه شماره ۲۹