کتاب “شکنجه گر و قربانی: درمان” نوشته‌ی “فرانسواز سیرونی” نویسنده‌ی فرانسوی است که توسط “ارسطو سعید” و “فروغ احمدی” به فارسی برگردانده شده است.

مترجم در سرآغاز این کتاب می‌نویسد: “شکنجه، در این کتاب به عنوان یک عامل سکوت بررسی می‌شود که شکنجه‌گر می‌کوشد آن را در مغز قربانی شکنجه به کار گذارد تا او را از گروهی که بدان وابسته است، جدا کند.” در این کتاب شکنجه نه به صورت “علمی” بلکه به صورت “عملی” مورد توجه قرار دارد.

فصل اول این کتاب هشت فصلی، “شکنجه، برای به حرف وا داشتن یا برای خفه کردن؟” نام دارد. در این بخش روش‌هایی که در شکنجه به کار گرفته می‌شود را می‌خوانیم و نویسنده به بررسی و تحلیل آن‌ها می‌پردازد. نویسنده در فصل دوم نیز به همین امر پرداخته و این بار با تلفیق روانشناسی بالینی و موضوع شخصیت درونی، به تحلیل “روش‌های شکنجه” می‌پردازد.

“درمان اختلال‌های ناشی از آسیب”، عنوان فصل سوم است که به تاثیرات شکنجه و شیوه‌ی درمان اختلال‌های ناشی از آن پرداخته شده است.

خوانندگان این کتاب به خوبی می‌توانند به موضوعاتی چون روان‌درمانی قربانیان شکنجه، روانشناسی شکنجه و آزار و هم‌چنین جنبه‌های روانشناسی آن تمرکز و آگاهی بیش‌تری پیدا کنند که به همین جهت نویسنده در فصل چهارم به “تاثیر شکنجه‌گر” می‌پردازد. به اعتقاد نویسنده در این فصل شکنجه‌گر راهکارهایی که در حین شکنجه به کار می‌گیرد تا قربانی شکنجه را وادار به سکوت کند و به عنوان وسیله‌هایی که از دیرباز به صورت سنتی وجود داشته‌اند و امروزه به شکلی علمی از آن‌ها بهره‌برداری می‌شود، برخورد می‌کند و آن‌گاه که تمام تار و پود قربانی شکنجه برای بیرون کشیدن شکنجه‌گری که در درون وی جاخوش کرده است مورد روان‌درمانی قرار می‌گیرد، قربانی به آرامش می‌رسد.

فصل پنجم این کتاب “تظاهرات آسیب” نام گرفته است. این فصل با پرداختن به مسائل شکنجه‌گر و قربانی به واکاوری روابط شکنجه‌گر و قربانی می‌پردازد و به مثابه‌ی یک نقشه‌ی راه روان درمانی برای یافتن شکنجه‌گر درون یک بیمار پیش می‌رود.

عنوان فصل ششم “جان بدر برده” است. در این فصل نویسنده به نقل سخنان شکنجه‌گر به یک بیمار شکنجه پرداخته است:”او از درون شکسته خواهد شد، زیرا ما می‌دانیم چگونه عمل کنیم تا نشانه‌ای برجای نماند. اگر او جان بدر ببرد، هرگز بهایی را که برای جسارت خود پرداخته، فراموش نخواهد کرد…”

در فصل هفتم نیز به “سخت شکنجه گران” می‌پردازد که چطور در درون خود به یک شکنجه‌گر تبدیل می‌شوند.

بخش پایانی کتاب به روش‌های درمان شکنجه با عنوان “درمان، پایان تغییر شکل” پرداخته شده است که به مسائل روانشناسی می‌پردازد.

این کتاب نتیجه‌ی یک کار عملی بالینی است که از جمعیت حمایت از قربانیان فشار سیاسی در تبعید و سپس در مرکز پریمولوی، که یک مرکز درمان قربانیان شکنجه و تجاوز سیاسی است، در پاریس آغاز شد و پس از آن نیز در مراکز دانشگاه پیگیری شد.

مطالعه‌ی این کتاب که در حال حاضر از کتاب‌های نایاب در ایران محسوب می‌شود به تمامی علاقه‌مندان و خصوصاً فعالین حقوق بشر توصیه می‌شود.

نام کتاب: شکنجه‌گر و قربانی: درمان

نویسنده: فرانسواز سیرونی

مترجمان: ارسطو سعید و فروغ احمدی

ناشر: انتشارات پاژنگ

چاپ اول: سال 1379