آموزش و پرورش در محاصره‌ی مثلث نابرابری/ رضا هریسی

در گفتمان رسمی توسعه، نظام آموزشی همواره به‌عنوان موتور محرک تحرک اجتماعی و تجلی‌گاه اصل شایسته‌سالاری بازنمایی می‌شود. این نهاد مدرن، در افق آرمانی خود، موظف است با فراهم ساختن فرصت‌های برابر، فارغ از خاستگاه طبقاتی، قومی یا جغرافیایی، استعدادها را شکوفا سازد و توزیع عادلانه‌ی موقعیت‌ها را در جامعه ممکن کند. با این حال، […]...

ادامه مطلب

بازنشستگی در ایران؛ پایان کار یا آغاز فقر؟/ رضا هریسی

در قاموس ملت‌های مختلف، بازنشستگی مترادف با تکریم، آسایش و بهره‌مندی از ثمره‌ی یک عمر تلاش است. این دوره، نه پایان، که آغاز فصلی نوین از زندگی است؛ فصلی که در آن فرد بازنشسته، فارغ از دغدغه‌های روزمره‌ی کار، به خود، خانواده و علایق خویش می‌پردازد. این مفهوم، یک قرارداد اجتماعی نانوشته اما بنیادین میان […]...

ادامه مطلب

ایست‌بازرسی یا کمین‌گاه مرگ؟؛ روایت تاریک‌دره‌ی همدان پس از جنگ دوازده‌روزه/ رضا هریسی

پایان جنگ دوازده‌روزه میان ایران و اسرائیل، برخلاف انتظارات عمومی، نه به صلحی شکننده بلکه به وضعیتی وهم‌انگیز و ناپایدار در داخل کشور منجر شد. در جریان این جنگ و بلافاصله پس از اعلام آتش‌بس، نیروهای امنیتی و نظامی جمهوری اسلامی، اقدام به ایجاد صدها ایست بازرسی در شهرها، جاده‌ها، مناطق مرزی و نقاط حساس […]...

ادامه مطلب

نگاهی به فاجعه‌ی‌ انسانی در انفجار بندر رجایی/ رضا هریسی

نماینده‌ی بندرعباس در مجلس شورای اسلامی، پس از گذشت ۱۵ روز از انفجار مهیب بندر رجایی گفت: «هنوز هم آتش به‌طور کامل خاموش نشده و فقط خطر آن کاهش یافته است». این نماینده، دانسته یا نادانسته، پرده از فاجعه‌ای برداشت که نشان‌دهنده‌ی دو فاجعه‌ی اسفناک است: بی‌برنامگی و فقدان مدیریت بحران از یک سو و […]...

ادامه مطلب