بیست و پنجم اسفند ۱۳۶۶، در حالی که تنها چهار روز به تحویل سال نو باقی مانده بود، شهر از جمعیت موج می‌زد. مردم برای خریدهای شب عیدشان به بازار آمده بودند و قیل و قال فضای شهر را پر کرده بود. مادران دست بچه‌هایشان را گرفته بودند و لباس نوی شب عید برایشان می‌خریدند. […]...

محمد صالح نیکبخت حقوق‌دان سرشناس ایرانی، در کارنامه‌ی بلند بالای حقوق بشری خود، وکالت تعداد پرشماری از قربانیان بمباران‌های شیمیایی در ایران را نیز بر عهده داشته است. آقای نیکبخت هم‌چنین در تشکیل “انجمن دفاع از حقوق از مصدومان شیمیایی سردشت” هم نقش به سزایی ایفاد کرده، و علاوه بر تنظیم شکایات مردمی، اقدامات و کارهای پژوهشی […]...

درباره یکشنبه‌ی سیاه سردشت، یکشنبه صبحگاه بادکنک‌های رنگی بر فراز شهر و عصرگاه جنگنده‌های سیاه در آسمان شهر، درباره‌ی روز مرگ با طعم لیمو و بادام تلخ کم نوشته‌ایم و کم خوانده‌ایم و کم دیده‌ایم، امروز 29 سال پس از فاجعه جز این‌که می‌دانیم که سردشت نخستین شهر قربانی بمباران شیمیایی در دنیا است و […]...

سخن گفتن و نوشتن از رویداد و حادثه‌ای چون بمباران شیمیایی به ویژه برای کسانی که از نزدیک عمق فاجعه را به چشم دیده و آن را با پوست و گوشت حس کرده و در آن درگیر بوده‌اند، کار دشواری‌ست. البته این بدان معنا نیست، آنانی که از دور در صدد تحلیل علل و پیامدهای […]...

در طی 8 سال جنگ ایران و عراق، فجایع و خشونت‏های گسترده‏ای به وجود آمد که واقعه‌ی بمباران شیمیایی سردشت نمونه‏ای از این فجایع است؛ خصوصاً از آن جهت که اکثر قربانیان غیرنظامی بودند و دردهایشان هم فقط محدود به آن دوران نمی‌شود. خدر صداقت یکی از اهالی سردشت است که در زمان واقعه‌ی بمباران […]...