آخرین به روز رسانی یکشنبه, مارس 21, 2021
زهرا باقری شاد
از ابتدای سال ۲۰۱۸، تعداد محدودی از زنان ایرانی علیه حجاب اجباری دست به اعتراض زده اند. آن ها روی جعبه های برق در خیابان ها ایستاده، روسری هایشان را بر سر چوبی گذاشته اند و آن را تکان می دهند. این شیوه اعتراض شان است.
با وجود این که تعداد این اعتراضات زیاد نبوده، اما عکس العمل شدید مقامات حکومتی ایران را به دنبال داشته است؛ به گونه ای که دو نفر از این زنان جوان، پس از بازداشت و بازجویی به زندان محکوم شده اند. زنانی که در اعتراضات اخیر علیه حجاب اجباری مشارکت داشتند اغلب تمایلی به حضور در رسانه ها و گفتگو با آن ها ندارند اما خبرنگار رادیو سوئد، سیسیلیا اودن با یکی از آن ها مصاحبه منحصر به فردی انجام داده است. شاپرک شجری زاده که در حال حاضر منتظر دریافت حکم خود به سر می برد در گفتگو با خبرنگار رادیو سوئد در تهران می گوید «این اعتراض نه فقط درباره روسری بلکه درباره حقوق زنان بود و پس از ۴۰ سال زمانش رسیده بود که ما دراین باره به یک نافرمانی مدنی دست بزنیم».
او که از دختران معترض خیابان انقلاب به شمار می رود به خاطر برافراشتن روسری خود بر سر چوبی در خیابان قیطریه بازداشت شد و یک هفته در زندان انفرادی به سر برد. شجری زاده، در حال حاضر به قید وثیقه آزاد است و منتظر است حکم دادگاه را دریافت کند. در میان این زنان جوان، دو زن دیگر به ترتیب به یک و دو سال حبس محکوم شده اند.
وقتی سیسیلیا اودن، خبرنگار رادیو سوئد برای تهیه گزارش به خانه شاپرک می رود، پسر او را می بیند که در آشپزخانه نشسته است و تکالیف مدرسه اش را انجام می دهد. شاپرک در توصیف احساسات پسرش به رادیو سوئد می گوید : «وقتی از زندان آزاد شدم پسرم به من گفت “مامان ، من که گفتم بیرون نرو!”. من به او گفتم ” یک روز زیبا خواهد رسید که تو به من افتخار خواهی کرد”».
شاپرک و دیگر دختران خیابان انقلاب به هیچ جنبشی تعلق ندارند و یکدیگر را فقط از طریق رسانه های اجتماعی می شناسند. تحلیلگران محافظه کار در ایران این زنان معترض را یک پدیده نه چندان جدی و حاشیه ای دانسته و آن ها را به یکی از این سه شکل ارزیابی کرده اند. نخست، عامل نیروهای بیگانه دانسته اند. دوم، از نظر روانی و ذهنی، بیمار و سوم این که آن ها را روسپی قلمداد کرده اند. اما جالب این جاست که در برخورد با این پدیده، واکنش آن ها نشان از جدی گرفتن این اعتراض دارد. یک نشانه آن که در هر گوشه شهر دیده می شود، اضافه کردن قطعات مثلثی کوچک بر بلندی جعبه های برق است تا ایستادن زنان معترض روی این جعبه ها غیرممکن شود.
شاپرک به رادیو سوئد می گوید: «من تاریخ مبارزات زنان را خوانده ام و فکر کردم حالا نوبت من است. نمی توانم بنشینم و منتظر بمانم تا دیگران به خاطر من رنج ببرند».
به گزارش رادیو سوئد، شاپرک تصریح می کند که برایش سخت بوده است وقتی در آستانه سال نوی خورشیدی پیامی از مدرسه پسر ۹ ساله اش گرفته که در آن به او گفته اند بهتر است به خاطر سابقه مبارزاتی اش، در مراسم جشن نوروز مدرسه شرکت نکند.
توضیح: نویسنده این مطلب که در رادیو سوئد منتشر شده، “سیسیلیا اودن“ است.
